Hartenwens

Onderweg naar huis had ik bijna 2 uur de tijd om alles te laten landen. Ik was van plan om hier alles op te schrijven wat de afgelopen 2 dagen in mijn hoofd zit. Ik bruiste van de gedachten, emoties en intenties. Ik zag alles even heel helder. Pure connectie, die verder gaat dan iemand ooit kan begrijpen. Maar wij begrijpen het. Ik had er zo een uur leesvoer mee kunnen vullen. En nu, nu ben ik uit mijn flow want Siem is ziek. En iets voelt niet goed. De angst bekruipt mij weer. Ik moet het parkeren en morgen afwachten. Misschien moest het zo zijn want onderstaande volstaat meer dan. Het is de essentie. Overvallen door verdriet en schoonheid tegelijk kon ik mijn tranen niet bedwingen. Zomaar opeens. Hij was er. Het was er. En ik had de eer dat de mogen ervaren. Samen met zijn alles, wat een eer. Elkaar niet kennen, maar ook zo wel. Wat een kracht in 1 mens, in 1 vrouw, vol liefde. Voor haar kleine, dappere held.

Ode aan een kleine, dappere rakketreiziger

Zo licht als water,

Bellenblaas.

Mooi als de zon,

Puur, kwetsbaar echt.

Zo veel strijd,

Zo veel vragen.

Eeuwig aanvaarden,

Kleine, grote held.

Zo voelbaar jij,

Onrechtvaardig.

Machteloos.

Voor altijd gehecht.

Liefde voor jou.